Ω έλατο, ω έλατο.... από πού κρατάει η σκούφια σου...;

Σε κάθε σπίτι και ένα δέντρο. Όχι δεν πρόκειται για την ευχή κάποιου με οικολογική συνείδηση. Πρόκειται για ένα γεγονός που λαμβάνει χώρα κάθε Χριστούγεννα. Μικρά ή μεγάλα, φυσικά ή τεχνητά κάθε χρόνο τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα στολίζουν μια γωνιά του σπιτιού μας και συμβάλλουν τα μέγιστα στην εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών αυτών.
Σε όλες τις κεντροευρωπαϊκές μυθολογίες τα χριστουγεννιάτικα δέντρα ήταν μαγικά, θεϊκά σύμβολα. Κουβαλούσαν δυνάμεις της ζωής και της αναγέννησης-γι'αυτό τα στόλιζαν, θεωρώντας τα φορείς καλής τύχης, καλής σοδειάς και ευτυχισμένων γάμων.
Το πρώτο Χριστουγεννιάτικο δέντρο λένε ότι στήθηκε στη Γερμανία το 1539 και είχε για στολίδια λιχουδιές και ρούχα. Στην χώρα μας για πρώτη φορά έκανε την εμφάνισή του επί Όθωνα στολίζοντας τα ανάκτορα το 1933. Το έστησαν στο Πεδίο του Άρεως, στολισμένο με κεριά, παιχνίδια και επιχρυσωμένες κουκουνάρες και το αγαπήσουν τελικά μικροί και μεγάλοι αντιβασιλικοί. Το παλάτι έβαλε τότε δύο φρουρούς να το φυλάνε μέρα, νύχτα για να μη το κλέψουν. Τέτοιο σουξέ είχε που όταν πέρασε το δωδεκαήμερο και ήθελαν να το "ξηλώσουν" οι Αθηναίοι αντέδρασαν και ο δήμος συνεννοήθηκε με τους Βαυαυρούς για να το αφήσουν sul posto μέχρι το τέλος Γενάρη. Στην πλατεία Συνταγματος ντεμπουτάρισε-ως δώρο από τη Γερμανία-παραμονές Χριστουγέννων του 1905. Το τι έγινε δεν περιγράφεται! Όλη η Αθήνα και ο Πειραιάς μαζεύτηκαν στο κέντρο για να το δουν. Έλαμπε βλέπετε και όλοι πίστευαν ότι ήταν αληθινό....
Μετά για καμιά ενενηνταριά χρόνια η καριέρα του γνώρισε μια μικρή κάμψη. Εντυπωσιακό comeback έκανε το 1995, επί δημαρχίας Αβραμόπουλου, που - όντας και φιλόδοξος ο ίδιος-θέλησε να εντυπωσιάσει τους πάντες με "το ψηλότερο δέντρο της Ευρώπης", έφτανε τα 40 μέτρα, βέβαια εκτός από το ψηλότερο ήταν και το αλουμινομεταλλικότερο, αν και παραδόξως στα δημοτικά κιτάπια καταγράφτηκε ως "οικολογικά κλαδιά ελάτου-απομίμιση φυσικού". Γεγονός είναι πως για μια πενταετία περίπου οι μισοί Αθηναίοι το χάζευαν με αμηχανία και οι άλλοι μισοί με απέχθεια.
Δυστυχώς, εκείνη την υπερφορτωμένη περίοδο της δόξας, διαδέχτηκε μια άλλη λιγότερο glam-διότι η πικρή αλήθεια είναι ότι η κυρία Μπακογιάννη δεν αγάπησε τόσο το Χριστουγεννιάτικο έλατο όσο τη "Ζαχαρούπολη", το έλατο ήταν απλά το ταπεινό ντεκόρ δίπλα στο μεγάλο καρουζέλ και τα "παραμυθένια" σπιτάκια των εμπόρων "φτηνών" ζαχαρωτών και γλυκών.
Ούτως πως ο επόμενος δήμαρχος, κύριος Κακλαμάνης, δεν ασχολήθηκε με "γλυκούς" πειραματισμούς, αλλά εργάστηκε για να κάνει πραγματικότητα το δικό του όραμα: μικρό δέντρο, αλλά μεγάλος, εντυπωσιακός φωτισμός στην πλατεία Συντάγματος.
Αλλά και ο κύριος Κακλαμάνης εισέπραξε το δικό του μερίδιο στο φως: Μέχρι σήμερα, υπήρξε ο μοναδικός Αθηναίος δήμαρχος που φωταγώγησε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο δυο φορές αλλά εκείνο άναψε τρεις. Τη δεύτερη, για την ακρίβεια, το άναψαν πέρσι οι κουκουλοφόροι, διαμαρτυρόμενοι για την δολοφονία του 16χρονου Αλέξη.
Έπειτα από εκείνη την -ομολογουμένως- "καυτή" εμπειρία, αντικαταστάθηκε στα γρήγορα και φωταγωγήθηκε εκ νέου, με τιμές, παράτες και αποστολή να τονώσει το αγοραστικό Χριστουγεννιάτικο πνεύμα.
Φέτος, για πρώτη φορά μετά από δεκατέσσερα χρόνια, ο δήμαρχος αποφάσισε να "εξαφανίσει" το δέντρο των Χριστουγέννων, (να μην έχουμε "τα καλά τα περσινά"...)τη θέση του πήραν 250 ελατάκια τα οποία, μετά τις γιορτές, θα φυτευτούν σε πυρόπληκτες περιοχές....