Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Καθολική παιδεραστία...


Αγανάκτηση, φρίκη και αηδία ένιωσα  όταν διάβασα για το σκάνδαλο παιδεραστίας καθολικών ιερέων που αποκαλύφθηκε πρόσφατα.
Και δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου προκαλεί μεγαλύτερο θυμό, η ανατριχιαστική σκέψη της σεξουαλικής κακοποίησης μικρών παιδιών από άτομα υπεράνω υποψίας που δήθεν θα τους δίδασκαν το λόγο του Θεού, το ψυχολογικό τραύμα αυτών των αθώων ψυχών που για μια ζωή θα είναι ανοιχτό, το "στίγμα" της κακοποίησης, το οποίο πρέπει να ανακαλούν ξανά και ξανά, σκαλίζοντας τα πιο σκοτεινά τους βιώματα ή το γεγονός ότι οι βιασμοί μικρών παιδιών από καθολικούς ιερείς ήταν κάτι που συνέβαινε κατ' εξακολούθηση εδώ και χρόνια, όλοι το γνώριζαν ( ίσως όχι  οι πιστοί που εμπιστεύονταν τη επίβλεψη των παιδιών τους στην Εκκλησία ή το ευρύ κοινό, σίγουρα όμως ένας κληρικός ακόμα και από τις χαμηλότερες τάξεις όλο και κάτι θα είχε ακούσει) αλλά κανείς δεν μιλούσε για να μην αμαυρωθεί το κύρος και το γόητρο της καθολικής εκκλησίας?
Κανείς  δεν μίλησε ποτέ, ούτε αυτοί που απλώς είχαν κάτι ακούσει, ούτε αυτοί που ήξεραν συγκεκριμένα γεγονότα και πρόσωπα. Και δυστυχώς για το κοινό αίσθημα και για τους πιστούς, ένας από αυτούς ήταν και ο σημερινός πάπας Βενέδικτος 16ος.
Πριν από λίγες μέρες δημοσιογράφοι του πρακτορείου Associated Press, έφεραν στο φως της δημοσιότητας ένα έγγραφο που χρονολογείται από το 1985 και είχε παραλήπτη τη ρωμαιοκαθολική επισκοπή του Όκλαντ ( Καλιφόρνια). Επρόκειτο για τη γνωμοδότηση του Βατικανού πάνω σ' ένα σκάνδαλο παιδεραστίας εναντίον του κληρικού Στίβεν Κίεσλ. Η αρχιεπισκοπή του Όκλαντ ζητούσε την καθαίρεση του ιερέα που κατηγορούνταν για δεκάδες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποιησης ανηλίκων, όμως όπως ανέφερε το έγγραφο του  Βατικανού  "Η υπόθεση είναι υψίστης  "σοβαρότητας" όμως πρέπει πάνω από όλα να λάβουμε υπόψη τη βλάβη που μπορεί να προκληθεί στη κοινωνία του Χριστού. Πάνω απ'όλα είναι το καλό της οικουμενικής Εκκλησίας".
 Και το χειρότερο είναι ότι το έγγραφο είναι υπογεγραμμένο από τον Καρδινάλιο Γιόζεφ Ρατσιγκερ μετέπειτα πάπα Βενέδικτο!!!!
Σήμερα στα 83 του χρόνια, ο ποντίφικας αντιμετωπίζει την πιο δύσκολη στιγμή της ποιμαντικής του ζωής, το ίδιο και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτή η υπόθςση που ο πάπας φαίνεται να γνώριζε. Ο άνθρωπος που σύμφωνα με την καθολική εκκλησία έχει το "αλάθητο", κατηγορείται για άλλα τρία παρόμοια σφάλματα.Το Βατικανό έχει ήδη επιλέξει μια συγκεκριμένη γραμμή υπεράσπισης για τον ποντίφικα η οποία εν ολίγοις υποστηρίζει ότι : "Κι όμως ο πάπας στ" αλήθεια δεν ήξερε",  όσο για το έγγραφο που φέρει την υπογραφή του η επίσημη θέση είναι ότι όλες οι ανακοινώσεις εκείνης της περιόδου έφεραν την υπογραφή του Ρατσινγκερ, ακόμα και αν αυτός δεν ήταν ο συντάκτης τους.
Σίγουρα  όμως δεν είναι αυτή η αλήθεια, και νομίζω πως πρέπει να πάψουν να κοροιδεύουν τόσο κατάφορα τον κόσμο. Κανείς δεν πείθεται πια, και ούτε υπάρχουν εύπιστοι πιστοί, ειδικά όταν πρόκειται για την κακοποίηση  αθώων παιδιών.....

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Σήμερα κλείνω τα 39...ελάτε να γιορτάσουμε μαζί!!!!


glitter-graphics.com


10 Απρίλη σήμερα και εγώ κλείνω αισίως τα 39, γνήσιο κριαράκι με όλα τα καλά και τα κακά του ζωδίου- πλάκα κάνω δεν έχω ιδέα- αν και  ομολογουμένος λίγο πεισματάρα και λίγο εγωίστρια είμαι!!!
Σκεφτόμουν να μη κάνω ανάρτηση γιατί τελευταία σας έχω τρελάνει με τις γιορτές και τα γενέθλια όλης της οικογένειας, αλλά δεν μου πήγαινε... ήθελα να μου στείλετε τις ευχές σας- νάτος ο εγωισμός που σας έλεγα-και να σας κεράσω έστω και ιντερνετικά  το γλυκάκι σας. :))

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

γονείς προσέξτε τι εύχεστε.....

  Ανυπομονούμε  να μεγαλώσει το αγγελούδι μας? Και βέβαια...Όμως ξέρουμε τι μας περιμένει?
 Όλοι μας πριν γίνουμε γονείς είμαστε "παιδοψυχολόγοι". Ξέρουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνει η μαμά του Γιωργάκη για να αντιμετωπίσει τα ξεσπάσματα θυμού του,  ο μπαμπάς του Άλκη για να μη δέρνει τ' άλλα παιδάκια,  και τι λάθη κάνει η  κολλητή μας που χάνει την υπομονή της με τα παιδιά της.  Βέβαια μόλις γίνουμε εμείς γονείς  τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα όσο πιστεύαμε,  αδυνατούμε να εφαρμόσουμε όλα όσα γνωρίζουμε,  και ενώ ο ρόλος του παιδοψυχολόγου μας εγκαταλείπει, έρχεται ο ρόλος του προφήτη να μας χτυπήσει την πόρτα: Ξέρουμε ότι το αγοράκι μας θα γίνει μεγάλος ποδοσφαιριστής ή το κοριτσάκι μας θα διαπρέψει  στον καλλιτεχνικό χώρο, ανυπομονούμε να μεγαλώσουν.  Κι όμως κανείς μας δεν ξέρει τι τον περιμένει, και τι ανατροπές φέρνει στη ζωή μας ο ρόλος του γονέα..
 Ας πάρουμε για παράδειγμα τον ύπνο. Ποτέ κανένα παιδί δεν κοιμάται αρκετά. Χιλιάδες φορές έχετε προσευχηθεί για να κοιμηθεί λίγο ακόμα..Λοιπόν να που οι προσευχές σας κάποτε θα εισακουστούν. Μετά από 12 χρόνια περίπου θα βρεθείτε σ' ένα δωμάτιο  όπου θα προσπαθείτε μάταια να ξυπνήσετε το βλαστάρι σας πότε με γλυκόλογα και πότε με απειλές,  που όμως δεν τον πτοούν καθόλου,  δεν έχει καμία σημασία αν το σχολείο αρχίζει σε πέντε λεπτά ή αν αρειανοί έκαναν εισβολή στο σπίτι σας, τίποτα δεν είναι ικανό να τον πάρει από την αγκαλιά του Μορφέα...Κι αν νομίζετε ότι έχετε ξεμπλέξει με τα ξενύχτια απατάσθε, το μωράκι που σας κρατούσε ξάγρυπνους τόσα βράδια θα συνεχίσει  να σας ξενυχτάει γιατί βγήκε,  πήγε 12 και ακόμα να γυρίσει..
 Μα είναι και το φαγητό. Στενοχωριόσασταν που δεν έφαγε το φαγητό του, που με το ζόρι κατεβάζε δυο μπουκιές και το κυνηγάγατε από πίσω για να φάει.. Μετά από κάποια χρόνια όμως θα φωνάζετε να μη τρώει τόσο πολύ ή τη μιά  μέρα μπορεί να μη τρώει τίποτα και την άλλη καταβροχθίζει ότι βρει μπροστά του...
  Όσο για το ντύσιμο; Ενας λεκές από σοκολάτα στα πεντακάθαρα ρουχαλάκια του ήταν αρκετός για να σας χαλάσει τη διάθεση. Όμως σίγουρα θα αναπολήσετε εκείνες τις χαρούμενες μέρες που το μωρό σας είχε μόνο έναν λεκέ από κρέμα  όταν δείτε την έφηβη κόρη σας να κυκλοφορεί με σκισμένο τζιν και μπλουζάκια πέντε νούμερα μεγαλύτερα ή μήπως μικρότερα?
 Για να μην αναφέρω το θέμα της επικοινωνίας. Αφιερώσατε όλο το χρόνο σας για να μάθετε στο αγγελούδι σας να μιλάει, διαβάσατε χιλιάδες παραμύθια, εξαντλήσατε όλο το ρεπερτόριο των παιδικών τραγουδιών που ξέρατε , αισθανθήκατε μεγάλη περηφάνια στα πρώτα του λογάκια και ύστερα έρχεται η εφηβεία και όλος αυτός ο κόπος πάει χαμένος, Το παιδάκι σας ξαναγυρνάει στις μονοσύλλαβες λέξεις. Ένα "μμμ" ως απάντηση  καλύπτει όλες τις ερωτήσεις σας...
 Κάποτε  τα παιδάκια σας κρέμονταν από τα χείλη σας και σας κοίταζαν σαν Θεούς, κατι που μερικές φορές σας κούραζε, στην εφηβεία τους όμως θα φτάσουν στη φάση εκείνη της ζωής τους που θα "αντιδράσουν" φυσιολογικά και αναπόφευκτα θα σας απορρίψουν ως πρότυπο....
  Το ότι τα παιδιά μας μεγαλώνουν είναι αναπόφευκτο, αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς σαν γονείς είναι  να τα κατανοούμε και να τα ενθαρρύνουμε -βάζοντας όρια όσο είναι μικρά-
να είμαστε καθοδηγητες και συνοδοιπόροι στο μονοπάτι της ζωή τους, δίνοντάς τους τα απαραίτητα εφόδια για ν'αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο, ν' ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν μόνα τους....